Η καπιταλιστική κρίση, που στην Ελλάδα κορυφώνεται με την ένταξη στο ΔΝΤ, έχει αποκτήσει διαστάσεις κοινωνικής καταστροφής για την εργατική τάξη και τη νεολαία, επεκτείνοντας και βαθαίνοντας την "έρημη χώρα" των ανύπαρκτων εργατικών δικαιωμάτων που άφησε πίσω της η επέλαση των αντεργατικών μέτρων στην εποχή της "ανάπτυξης".
Όπως τη δεκαετία του '90 η πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού άνοιξαν τη συζήτηση για τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου καπιταλισμού, τη στρατηγική και πολιτική φυσιογνωμία της Αριστεράς, έτσι και σήμερα η μεγαλύτερη κρίση που γνώρισε ο καπιταλισμός τις τελευταίες δεκαετίες, ο Δεκέμβρης, καθώς και οι εξεγέρσεις που έρχονται επιβάλλουν να ανοίξει με νέους όρους η συζήτηση για τον καπιταλισμό της εποχής μας, για την εργατική πολιτική και την κομμουνιστική επαναθεμελίωση. Επιβάλλουν να μην αρκεστούμε στα "έτοιμα" σχήματα, ή, ακόμα χειρότερα, στις χρεοκοπημένες συνταγές του παρελθόντος. Η πολιτική απάντηση του εργατικού κινήματος απέναντι σε ΔΝΤ-ΕΕ-Κυβέρνηση δεν μπορεί παρά να έχει στην καρδιά της τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και δικαιώματα, το «Σικάγο» της εποχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου