Πολιτική κλιμάκωση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

Πολιτική κλιμάκωση των αγώνων του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

Η κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού αγγίζει κάθε πεδίο της οικονομίας, της πολιτικής, της ιδεολογίας με την εκπαίδευση να δέχεται ισχυρά χτυπήματα από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Οι αναδιαρθρώσεις που εδώ και μια εικοσαετία προσπαθούν να προωθηθούν από τον αστικό συνασπισμό εξουσίας, έχουν στόχο την καθολική υποταγή της γνώσης και της έρευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου, αλλά και τη διαμόρφωση και παγίωση του αποφοίτου-νέου εργαζόμενου που θα προσαρμόζεται στις χειρότερες συνθήκες εργασίας για να παράγει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Το φοιτητικό κίνημα υπήρξε καθοριστικός παράγοντας αποτροπής αυτής της επίθεσης στην εκπαίδευση όλα αυτά τα χρόνια.

Στην εποχή της κρίσης, το κεφάλαιο προχωρά στην άλωση της εκπαίδευσης, μέσω της εφαρμογής των ήδη ψηφισμένων νομοσχεδίων και διαταγμάτων (νόμος πλαίσιο, αναγνώριση των Κ.Ε.Σ.), αλλά και νέων (πολυνομοσχέδιο για εκπαίδευση), όλα στα πλαίσια των ευρωπαϊκών συνθηκών Μπολόνια, Πράγα, Λισσαβόνα. Στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο της οικονομικής κρίσης εντείνονται και βαθαίνουν τα χαρακτηριστικά της εμπορευματοποίησης της γνώσης και της έρευνας, της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, της αυταρχικοποίησης, της διαρκούς επίθεσης στο άσυλο [κατασταλτική, ιδεολογική, πολιτική]. Γενικά, οξύνεται το σύνολο των λειτουργιών και των παραμέτρων που συγκροτούν το σύγχρονο πανεπιστήμιο της αγοράς.

Οι αλλαγές αυτές πραγματοποιούνται σε έδαφος όπου το φοιτητικό κίνημα, μα και η επαναστατική του πτέρυγα, η Ε.Α.Α.Κ., δυσκολεύονται να εκφράσουν μια πολιτική πρόταση που να συγκροτεί ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό ρεύμα νεολαίας για την ανατροπή της αστικής πολιτικής. Αδυναμία που εμφανίστηκε και στις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές. Τα αποτελέσματα των οποίων, «χωρούν» πολλές αναγνώσεις, εξαιτίας των πολλών πολιτικών παραμέτρων που έχει, άλλωστε, κάθε εκλογική μάχη, δεδομένου ότι είναι ο «αξιωματικός» στη σκακιέρα του αστικού παιχνιδιού.

Τρία είναι ωστόσο τα στοιχεία από τα οποία πρέπει να εκκινεί η αποτίμηση της νΚΑ για τις φοιτητικές εκλογές:

Πρώτον, η έκταση τις αποχής από τις κάλπες, φανερώνει μια αποστοίχιση ενός κομματιού της σπουδάζουσας νεολαίας από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Καταδεικνύει ένα κενό πολιτικής εκπροσώπησης αποτέλεσμα της σοβαρής αδυναμίας του αστικού πολιτικού συστήματος να αρθρώσει θετικό κοινωνικό όραμα για την νεολαιίστικη πλειοψηφία.

Δεύτερο στοιχείο είναι η άνοδος της κυβερνητικής παράταξης . Άνοδος, που έφερε σίγουρα ανακούφιση και εφησυχασμό στο αστικό μπλοκ εξουσίας, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη πολιτική αδυναμία της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, να ανοίξει τα μέτωπα με ενιαίο τρόπο, βάζοντας ζήτημα πολιτικής κλιμάκωσης του αγώνα του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, μέχρι την τελική νίκη !

Τρίτο σημαντικό στοιχείο, είναι η διατήρηση των δυνάμεων της Ε.Α.Α.Κ. σε ένα ρευστό πολιτικό τοπίο. Ωστόσο η Ε.Α.Α.Κ. απέχει ακόμη πολύ από το να παίξει το ρόλο μιας αντικαπιταλιστικής αριστεράς που θα εκφράσει την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός αντικαπιταλιστικού επαναστατικού πολιτικού ρεύματος στις σχολές πολιτικά επικίνδυνου για την αστική πολιτική, και συνολικά αντιπαραθετικού προς κάθε εκδοχή αριστερής συστημικής συναίνεσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ η νΚΑ να καλέσει την Ε.Α.Α.Κ ., με ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο κλιμάκωσης σε περιεχόμενο και μορφές πάλης του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Αποτελεί ευθύνη της νΚΑ και της Ε.Α.Α.Κ να πάρουν θέση στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης με την αστική πολιτική και τον αστικό συνασπισμό εξουσίας θέτοντας ζήτημα ανατροπής της κυβέρνησης και συνολικά της αστικής πολιτικής, καλώντας τη νέα εργατική βάρδια, τους άνεργους, τους μετανάστες, στην δημιουργία ενός πλειοψηφικού εργατικού κοινωνικό-πολιτικού ρεύματος που θα θέτει ζήτημα πολιτικής εξουσίας του κόσμου της εργασίας.

Το φοιτητικό κίνημα μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το πολιτικό και ιδεολογικό εργαστήρι επώασης, γέννησης και εμφάνισης με όρους νίκης μιας νεολαιίστικης κοινωνικής πλειοψηφίας που θα παλεύει στο παρόν για την ανατροπή του κόσμου του κεφαλαίου. Αποτελεί αναγκαιότητα η νΚΑ να εκφράσει στην Ε.Α.Α.Κ., μα και απευθείας στο φοιτητικό κίνημα, μια ρηξικέλευθη, επαναστατική σε περιεχόμενο και μορφές πολιτική πρόταση που θα :

1.Θέτει στο κέντρο της πολιτικής πάλης το κοινωνικό ζήτημα και την ανάγκη επαναστατικής ανατροπής του ολοκληρωτικού καπιταλισμού,

2.Παλεύει για τη ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και την εμφάνιση στους κόλπους του φοιτητικού κινήματος ενός πλειοψηφικού αντικαπιταλιστικού αντικυβερνητικού-αντιΕΕ  πολιτικού ρεύματος ως ένα συνολικό αντιπαραθετικό αντίπαλο δέος προς την αστική πολιτική και κάθε εκδοχή αριστερού ρεφορμισμού.

3.Παλεύει για τη ανατροπή του συνόλου της αντι-εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, ως πλευρά της συνολικής μάχης για την ανατροπή του επιχειρηματικού πανεπιστημίου, για την επικράτηση των αναγκών και των δικαιωμάτων της θιγόμενης φοιτητικής και νεολαιίστικης πλειοψηφίας,

4.Καλεί σε γενικευμένη κλιμάκωση, με γύρο γενικών συνελεύσεων, καταλήψεων, διαδηλώσεων με στόχο την διαρκή άνοδο του πήχη της πολιτικής συμφωνίας κλιμάκωσης του φοιτητικού κινήματος,

5.Καλεί την εργατική νεολαία, το σύνολο των εργαζόμενων, εντός και εκτός της εκπαίδευσης, σε πολιτικό συντονισμό μέσα από την δημιουργία Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα, απαραίτητο μέσο για να μπορέσει να συναντηθεί το νεολαιίστικο και εργατικό δυναμικό, να διαλεχθεί και να παράξει πολιτική, ιδεολογία, πολιτικό σχέδιο και εν τέλει σπέρματα μιας εν εξελίξει πρότασης ανατροπής του κόσμου του κεφαλαίου.

Δεν μας ταιριάζει η αριστερά που προσπαθεί να καταπνίξει τον φόβο της, μας αναλογεί η επαναστατική αριστερά που θα εκφράσει την βούλησης της νίκης της νεολαίας και του κόσμου της εργασίας και θα μεταφέρει τον φόβο στον στρατόπεδο του κεφαλαίου.

 

Η εργατική επαναστατική πολιτική, -συστατικό στοιχείο μιας τέτοιας αριστεράς- είναι ο μόνος δρόμος για να πάρει πίσω ο κόσμος της εργασίας την κλεμμένη του ζωή, είναι καθοριστικά κατάθεση επαναστατικής αισιοδοξίας, είναι αμετάκλητη επιλογή στο φόντο της πιο ολοκληρωτικής επίθεσης του κεφαλαίου να γράφει στις σημαίες, στα πανό , στα πολιτικά πλαίσια του νέου κόσμου που γεννιέται:

Η δική μας απάντηση επανάσταση!

Τάση συμβολής στην κομμουνιστική επαναθεμελίωση

Μέλη του ΝΑΡ και της νΚΑ από τις οργανώσεις σπουδάζουσας